Dagboekvaneenpendelaar.wordpress.com Website Review

De tweede klas*e van mijn trein bestaat uit banken. Er zijn geen zetels. Je hebt grote banken en kleine banken. Op de kleine banken kan je net niet met twee zitten. Op de grote banken kan je net niet met drie zitten. Bij een normale pendeldrukte, moet je op de kleine banken Als je zo dicht op elkaar zit, kan je maar beter hopen dat iedereen proper gewas*en is. Dat is helaas niet altijd zo. Je ruikt soms wat de mensen de avond voordien gegeten hebben. Over rokers ga ik het niet hebben. En je ruikt helaas ook vaak dat mensen niet van onder de Er komt een man op mijn bankje zitten. Het is een grote bank. Hij ruikt niet fris. Ik kan alleen maar hopen dat hij een beetje afstand laat. Dat kan op zo’n grote bank, als je met twee zit. Ik duim dat er niemand meer bij ons komt zitten. En als het dan toch moet, dat die Helaas, in Gent komt er iemand op ons bankje zitten. De niet frisse meneer schuift op, naar mij toe. Ik huiver. Maar ik las ooit in een boek van Griet Op de Beeck dat je went aan geuren, hoe slecht ze ook zijn. Je moet er gewoon lang genoeg in zitten. Die theorie pas ik toe. Gelukkig is er nog een paar centimeter ruimte tussen mij en de meneer. (Oja, vaak niet: dan zit je knie tegen knie, dij tegen dij. Dan voel Tussen Gent en Brussel is er ticketcontrole. En dan begint het. De meneren naast mij beginnen ruzie te maken. De ene meneer verwijt de andere dat hij met zijn elleboog in zijn zij zit. De andere zegt dat dat niet waar is. ‘Jawel!’ ‘Niet waar, ik wou gewoon iets uit mijn jaszak halen.’ ‘Dat kan u dan ook op een andere manier doen.’ ‘Ik heb dat gewoon gedaan.’ ‘Dat is niet waar. U duwt met opzet in mijn zij.’ ‘Neen, dat doe ik niet. Ik heb gewoon geen plaats.’ ‘Dan kan u dat gewoon ook even zeggen in plaats van met uw elleboog in mijn zij te steken.’ ‘Ik heb dat niet gedaan.’ O boy. Dit meen je niet. Het houdt niet op. ‘Meneer, ik ben geen klein kind meer hé.’ Eum. Zeker? Ik houd mij in, ik moei mij niet.