Friedrichnietzsche.nl Website Review

Door een studie naar de menselijke psyche te volgen en deze studie psychologie met een eigen onderzoek af te ronden, geeft het de student de algemeen en al lang geaccepteerde betiteling ‘psycholoog’. Of ‘planoloog’ door planologie succesvol af te ronden, ’arts’ door een medicijnenstudie te voltooien, ‘socioloog’ bij de afronding van de sociologische wetenschap en idem geldt het voor de student theologie die hem of haar verder als ‘theoloog’ door het leven laat gaan. What’s in a name, zou je je kunnen afvragen want wat doen al die andere hedendaagse en versplinterde studies die steeds meer diepte en minder ‘umfeld’ raken überhaupt met een titel, en is de hang naar internationaal geaccepteerde afkortingen de afgelopen jaren gestaag gegroeid? Maar toch blijft de vraag kleven: is de afgestudeerde in kunstgeschiedenis ook een kunstenaar? Zelfs wanneer deze experimenteert met verschillende kunstuitingen en zo ja, wanneer is deze status dan geaccepteerd? En de liefhebber van de filosofie die via langdurige studie en schrijverij deze academische zoektocht naar de levensbeschouwelijke krochten heeft voltooid, is hij of zij ook filosoof te noemen? Waar zit de angel van deze onbeschermde titel? Hoeveel teksten en of beschouwingen moeten er verschijnen vooraleer we van ‘de filosoof’ kunnen spreken? Het gaat vaak door mijn hoofd wanneer onder of boven een artikel in diverse media de naam van de auteur vergezeld wordt met het predicaat ‘filosoof’. Opnieuw klinkt de vraag; what’s in a name? Om er direct achteraan de vraag te stellen of het een bekrachtiging van de merites van de auteur weergeeft dan wel het een verantwoording aflegt waarom de schrijver de pen heeft gepakt. Of is er nog een derde en vierde vraag te stellen. Die andere filosoof waarbij ik de liefhebberij voor de wijsheid allerminst betwijfel, wijdde een kleine anderhalve eeuw geleden regelmatig wat woorden aan deze zelfde twijfel rondom de toenmalige academische ‘filosofie’. En zoals bij zovele thema’s die